Afişte gördüğünüz kadın, 1996 yapım  “O DA BİR ANA” filminde İrlanda’da kendi halinde yaşayan bir kadınken, yaşadığı politik dönüşümle filmin seyrini değiştiren Kathleen, İngiltere’nin Kuzey İrlanda’yı işgal etmesine sessiz kalan, protestolara katılmayan, şiddet eylemlerine karşı çıkan, kurallar uygun yaşayan, eli cebinde gezmeyen, düzene bağlı bir öğretmendir.(Çünkü o dönemde elleri ceplerinde olan bir İrlandalı mutlak halde şüphelidir ve tutuklanma, mahkûm edilme bir tarafta, vur emrinin uygulanacağı bir militandır.)

Bu fotoğraf eli cebinde olmanın suç olduğu dönemin protestosu. Benzer bir kare Oppenheimer ve PeakyBlinders'ın yıldızı, İngiliz Prensiyle eli cebinde konuşurken de verilmişti.

1981'de Belfast'taki bir cezaevinde IRA mensubu mahkûmların, savaş esiri olarak değil de suçlu olarak muamele görmek için başlattıkları açlık grevini ve sonuçlarını anlatan bu film bize de yakın tarihimize ait bazı travmaları hatırlatıyor.

Filmde tek tip üniformayı giymeyi reddeden mahkûmlardan 10’u ölüm orucu sırasında hayatını kaybeder. Kathleen imza atarak oğlunun ölüm orucunu sonlandırabilecekken, oğlunun davasına saygısından bunu yapmaz. Ancak cezaevindeki IRA yöneticileri ile devlet için pazarlık yapmıyoruz pazarlığı yapan devlet yetkililerin tartışmasına tanık olunca iki tarafında çocuklarını kendisi kadar önemsemediğini görür ve ve olayın seyrini değiştirir.

Bugün anneler günü… Evlatlarını yaşatmak için mücadele eden annelerin günü. Evlatları kaybedilmiş annelerin de günü. Evlatları şehit düşenlerin de günü…Arjantin’de askeri diktatörlük döneminde kaybedilen en az 30 bin kişinin akıbetini soran Plaza de Mayo Anneleri'nin de günü… Onlardan ilham alan Cumartesi Anneleri’nin de günü… “Beni bul, beni bul anne” diyenlerin de günü… İnfaz Yasası nedeniyle hüküm giyseler bile 1 gün bile yatarı olmayan bir suçtan 50 gündür tutuklu bulunan gençlerin de annelerinin de günü…

Kutlu olsun.